Δεν μπορώ να πληρώσω για το ναρκωτικό που χρησιμοποιώ από μέρα σε μέρα, έτσι μερικές φορές πληρώνω στη φύση, αλλά όπως παρατηρώ, ο νάρκης μου δεν παραπονιέται ποτέ για αυτό. Υποθέτω ότι αυτό το τσαμπουκά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το υπέρβαρο μικρό μου λάφυρο και του αρέσει να πηδήξει στο ομαδικό μου το γλυκό που στάζει ήδη όταν τον παρακολουθώ.
