Σε αυτή τη σκηνή της ταινίας, εγώ και η κοπέλα μου παίξαμε λίγο ρόλο. Εκείνο το μωρό συμπεριφερόταν σαν μια μπαμπούλα, πρόστυχη γραμματέας και ήμουν το αφεντικό της. Φόρεσε πραγματικά πρόστυχο, λευκό πουκάμισο, σκούρο στηθόδεσμο, ζεστό μεσοφόρι και μαύρα νάιλον. Όλο αυτό το πράγμα μου δημιούργησε μια σκληρή σύγχυση. Γονάτισε μπροστά μου για να μπορέσω να ρίξω μια ματιά στις τεράστιες κανάτες της. Έπειτα άρχισε να μου τρυπάει το χοντρό πουλί μου. Ελπίζω να διασκεδάσετε όλοι αυτό το στιγμιότυπο.
